Źródło: Pixabay
Dzień dobry.
Cóż to był za mecz, cóż to były za emocje. Dobrze, że biorę leki nasenne, bo inaczej chyba bym nie usnęła. Oczywiście mam świadomość, że Polacy na Euro dostaną szybki omłot już w grupie, ale i tak się cieszę, że wygrali ten mecz. Tak po prostu.
Wstałam wyspana, ale jakaś taka trochę zakręcona. Nie chciało mi się strasznie wstawać, ale niestety przymus pracy był silniejszy niż lenistwo dlatego zwlekłam swe upadłe ciało z łóżka, ogarnęłam siebie i psa i pojechałam do pracy.
W pracy miałam poważną rozmowę z kierowniczką, ponieważ postanowiłam wstawić się za moją pracownicą, aby nie została zdegradowana. Mam nadzieję, że nie będę tego żałować. Sytuacja była bardzo napięta, ale cieszę się, że kierowniczka znalazła dla mnie czas, żeby spokojnie porozmawiać. Dużo to dla mnie znaczy, że mój głos ma jakiekolwiek znaczenie. Ogólnie dzień w pracy minął mi szybko, ale pod koniec już nie miałam co robić, więc wyszłam pół godziny szybciej do domu. Nie chciało mi się siedzieć i gapić w pusty monitor. To był pierwszy dzień od dawna, gdy się nie stresowałam pracą. Wszystko szło dobrze i myślę, że odwaliliśmy kawał dobrej roboty. Kierowniczka znów mnie pochwaliła, więc może jeszcze trochę i uwierzę, że dobrze prowadzę ten dział. Dodatkowo kierowniczka znów zmieniła mi godziny pracy i wracam do pracy systemem 8-16. Bardzo mnie to ucieszyło.
Po pracy nie zrobiłam totalnie nic. Zaległam przed komputerem, bo nic mi się nie chciało robić. Mam w planach szybko położyć się spać, bo jestem po prostu zmęczona. Chyba wezmę do sypialni laptopa i włączę sobie jakiś film do snu. I to by było na tyle z dzisiaj. Taki jakiś bardzo spokojny dzień. Jutro będzie długi dzień, bo zaraz po pracy jadę na terapię indywidualną i grupową także jak wyjdę po 7 do pracy tak wrócę do domu po 20. Meh. Masakra.
Do jutra!