Vakantie! Dan maken we weer tijd voor wat werk in huis. We zijn een kleine slaapkamer op de tweede etage aan het leegruimen om daarna te kunnen gaan repareren, sausen en behangen. Nu was dat tot voor kort 'berghok', dus we zijn al dagen aan het opruimen en verplaatsen. Nu staan in die kamer een mooie grote oude houten kast en een oud bed. Allemaal prachtig gemaakt, maar best zwaar om te verplaatsen. Dus zoveel mogelijk demonteren en dan hopen dat het lukt om de kast te verplaatsen naar de rozenkamer ernaast. Daar past hij qua grootte wat beter. En, wat altijd een bijkomend probleem is hier in het zuiden, dat je zo'n kast moet nakijken op beestjes.... dus nu er twee kasten in 'stukken' liggen, dus ook met de anti-houtworm aan de slag. Al met al is het met meubels dus een grote stoelendans en is er van enige bricolage nog geen sprake.
Het oude behang kunnen we nu nog wel goed vastleggen voor het archief van Maison Sap. Het stuk wat achter de kast vandaan kwam, was wel flink meer roze dan in de rest van de kamer!
Heeft er trouwens iemand nog interesse in een leuk opknap-projectje? Dit oude bed staat bij ons op de grenier (in de chambre de bonne, ofwel de kamer van de meid). Aangezien wij projecten genoeg hebben, gaan wij er niet mee aan de slag. Misschien Jeanette?
Animara Thea
Vorige week schreven we al dat Régis zestig jaar was geworden. Wij dachten een paar weken geleden het perfecte cadeau voor hem te hebben gekocht: een mini strandbeest van Theo Jansen. Nu wilde het toeval dat in de week waarin ik in NL was, hij aan Bart had gevraagd of hij wilde helpen om zijn (!!) strandbeest in elkaar te zetten (dat was dus ruim voor zijn verjaardag). Bleek dat hij hem vorig jaar al voor zijn verjaardag had gehad... Oeps... dus we moesten wat anders verzinnen. Nu hebben we hem heel blij gemaakt met een coproductie van Bart en Richard: een 3d geprint model van de Menhir 'van Régis', de verloren gewaande Menhir die Régis een jaar geleden terugvond met zijn drone.
Leuk was daardoor wel dat wij ook een mini strandbeest hadden en die ben ik lekker in elkaar gaan zetten deze avonden. Lekker pielen, goed lezen. Het mooie is: ze doet het! Theo heeft de mini strandbeesten Animaris Oridis Parvus genoemd, naar aanleiding daarvan heb ik ons strandbeest Animara Thea genoemd. Het kleine zusje van het strandbeest van de buren.. misschien gaan we wel een keer een straatrace houden, haha.
Cheveu sur la soupe
In Frankrijk is kerst toch altijd een beetje vreemd... zeker met alle kerstversieringen hier, de Fransen zijn er dol op. En dan zie je tijdens een heerlijke middagwandeling bij zo'n 14 graden, lekker zonnetje erbij, blauwe luchten, het volgende in tuinen staan: sneeuwpop, kerstman, kerstboom, lampjes, nepsneeuw enzovoort... Aan die aanblik zijn we nog niet gewend.
Op kerstavond gaf het koor van Eve een optreden in de kerk. Om haar te supporten gingen we daar heen. We hadden beter moeten weten... komen we in de evangelische kerk (de 'derde' kerk in Sintipo) in een enorme kerstmis terecht. Régis zei "je me sens comme un cheveu sur la soupe", ofwel ik voel me als een haar op de soep, als iets wat daar niet hoort te zijn. Ja, dat gevoel had ik ook. We wisten niet hoe snel we de kerk weer uit moesten vluchten. We hoorden daarna nog dat die mis tot middernacht zou duren!
Drone
Op tweede kerstdag (die hier niet bestaat) gingen we 's middags met Frederic en Régis op pad. Frederic kennen we sinds vorig jaar, toen we de Menhir gingen zoeken. Hij maakt mooie films over de Cevennen.
Frederic had een nieuw speeltje: een speciaal soort drone waarbij je een soort VR bril opzet. Met die bril vlieg je dus als het ware zelf door de lucht en met een joystick bedien je de drone. Dat moet je dus niet staand doen, want dan val je om.. of verlies je je evenwicht. Bart had al eens eerder met de drone van Régis gevlogen, dus die speelde er lekker mee los, net als Régis.
Ik had het nog nooit gedaan, vliegen met een drone. Daarbij was ik ook bang dat ik de Franse instructies misschien niet goed genoeg zou begrijpen en dat de drone zou neerstorten ofzo. Maar.. aardig als die fransen zijn, haalde Frederic me over het toch te proberen want het zou echt niet zo moeilijk zijn. Bart bleef in de buurt dus die kon nog helpen als het nodig was. Het is echt heel gek om dat te doen! Je gezichtsveld is in de lucht, in je hand bestuur je de drone alsof je een vliegtuig stuurknuppel in je hand hebt, en ondertussen zit je gewoon op en stoel en vlieg je door de lucht. Bizar! Maar... natuurlijk wel heel leuk om een keer te doen!
Lost in translation
Een aantal van onze Franse vrienden volgen onze blog. Nu leidt dat af en toe tot flinke hilariteit. Onze Nederlandse aankondigingen op Facebook over de blog, worden door Facebook op een echt hele rare manier vertaald, daar klopt echt helemaal niets van.
Zo scheef ik vorige week dat we van zelfgemaakte kerststol hadden gesnoept. Dat werd vertaald met "we hebben een snoepje gegeten van een barkruk met kerst". Tja, ik begrijp dat ze ons rare Hollanders vinden. Waar wij vervolgens over peinzen, is hoe die vertaling wordt gemaakt... We denken het volgende: een snoepje is een 'bonbon' in het frans (nee, bonbon is hier geen chocolaatje), dus snoepen werd een snoepje. Van de kerststol had de vertaling denken we 'kerst stoel' gemaakt, maar dan wat gek geschreven (stol in plaats van stoel) dus dan zal het geen stoel zijn maar een kruk.... dus een 'kerst kruk'... Volgen jullie ons nog? Nee, dus we zijn door dat stomme Facebook weer best wat tijd kwijt met uitleggen waar wij nou helemaal mee bezig zijn. Gelukkig kunnen we er met elkaar flink om lachen!
Forêt Noire
Het is natuurlijk ook nog Kerst geweest, lekker uit eten geweest en thuis eendenborst klaargemaakt, mjam mjam mjam. Als dessert ben je hier toch wel min of meer verplicht om een 'bûche de Noël' te eten. Ze zijn in alle soorten, maten en smaken te koop, of je maakt hem zelf. Daar heb ik mij nog niet aan gewaagd, wij ondersteunen de lokale bakkers door hem daar te bestellen. Dit jaar had ik maar wat aangekruist, de bûche Forêt Noire. Ik gokte dat dat met veel chocola zou zijn. Nu sta ik er helemaal niet bij stil dat hier het Zwarte Woud Forêt Noire heet (zwarte bos), en dat het dus een Schwartzwalder Kirsch Bûche was. Haha, iets anders dan ik verwacht had, zeker ook heel lekker!