Vandaag maakten we een tourtje in de buurt. We reden via rivier de Vis naar St Laurent le Minier waar bovenstaande waterval is. Momenteel meet veel water, dus mooi gezicht. We tourden via allerlei dolmen, menhirs en cromlechs (van die cirkels met stenen) in de buurt van Blandas, dat is ten westen van ons de bergen in.
Soms staan de dolmens en menhirs in clusters vlak bij elkaar, soms een paar kilometer van elkaar vandaan. Het is onvoorstelbaar dat zo lang geleden hier al mensen rondliepen.
We probeerden nog een menhir wat rechter te zetten, niet gelukt. Ook genoten we van vele prachtige uitzichten.
Hierboven het zicht op het plaatsje Mondardier met zijn kasteel. Het is een prachtig gebied, daar zo bij Blandas, en dan zijn we nog niet eens bij de Cirque de Navacelles geweest, ook zo prachtig.
Régis was zo lief om een heuse lunch als picnic mee te nemen, dus bij het zicht op een van de menhirs lunchten we op een van de causes de Blandas. Het was een heerlijke dag waar we onze hoofden even lekker leeg konden maken.
'stilleven met asbest', dat is dan weer jammer....
Vitrine
Voor onze overloop op de eerste verdieping zochten we nog een vitrine. De glascollectie van Bart begint groter te worden, dus de vitrines beneden zijn nagenoeg vol. Bij een antiekhandelaar in Beaune hadden we bovenstaande zien staan, style Louis XVI dus passend bij het huis, voor 'maar' 990 euro.
Zijn we onderweg naar FR, zie ik op de marktplaats van FR onderstaande aangeboden staan, voor tachtig euro. Zoek de verschillen.... Natuurlijk zijn er verschillen, geen marmeren plaat bovenop, afmetingen zijn iets anders, geen spiegel als achterwand, wat fraaiere afwerking bij bovenstaande, maar voor minder dan tien procent van de prijs zei Bart: doen!
Dus reden wij maandagmiddag naar een dorpje ten westen van Montpellier om de kast in te laden. Erg handig om een busje te hebben! Met wat vereende krachten, een diable (zo'n rol-trekkarretje) en bij Bart een paar blauwe plekken staat hij op de eerste verdieping. Nu alleen nog de vieze zoete geur die in de kast zit proberen kwijt te raken. Echt idioot, als je de kast open doet, heb je het idee dat ooit een blikje redbull is omgevallen in de kast, echt heel smerig zoet.
Domibo
Uit NL hadden we wat Nederlandse kazen meegenomen om onze buurtjes te laten proeven. Dus nodigden we hen uit voor de do-mi-bo. En dus even uitgelegd wat een domibo is, de donderdag-middag-borrel aan het eind van de werkdag om te vieren dat het weekend is. Ze waren om vijf uur welkom, best gebruikelijk in NL om dan te gaan borrelen.
Nou niet voor de Fransen, ze zijn dan echt helemaal in de war. Moeten nog van alles doen alsof het midden op de dag is, en alcohol drinken om vijf uur is ook echt te vroeg.... We hebben flink gelachen met elkaar. Wij aan het bier (ok... nog even 0%), zij aan het water en thee. Met een plateau kaasblokjes (brandnetelkaas en schapen-truffelkaas), augurkjes, zilveruitjes, pinda's, plakje worst: 'comme il faut' zoals het hoort in NL.
Bart zei nog "We zijn de mosterd vergeten, om de kaas in te dippen". Nou dat snapten onze Franse vrienden helemaal niet, blokjes kaas in de mosterd dippen? Mais non!
Colibri
Een grappig plaatje uit onze keuken. Daar staat een mooie blauwe glazen vaas uit de Art Nouveau tijd. Vandaag scheen de zon er doorheen. Onze metalen pimpelmees die in de keuken hangt, deed zich ineens voor als colibri.
Spreuk van de week 'c'est le monde à l'envers'
De omgekeerde wereld, dat is 'c'est le monde à l'envers'. Zo voelden we ons toen we vorige week zondag weer thuis kwamen. In NL was het heerlijk lenteweer, 18 graden, zonnetje, en wij kwamen in het zuiden in de stromende regen aan. En zondag was nog niet alles gevallen, de afgelopen week ging het lekker door. Het levert weer mooie plaatjes op van de 'route inondée'